ร่างกายมนุษย์ประกอบด้วยน้ำประมาณ 60 ถึง 70% ในวัยหนุ่มสาว และเมื่อถึงวัยชราปริมาณน้ำในร่างกายจะน้อยลง น้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการทำงานของชีวิต ใครก็ตามที่มองมนุษย์แบบองค์รวม จะต้องให้ความสำคัญกับน้ำมากที่สุด ประมาณหนึ่งในห้าของน้ำในร่างกายมนุษย์ เช่น ที่น้ำหนักตัว 80 กก. ซึ่งมีประมาณ 50 ลิตรพบว่า เป็นของเหลวระหว่างเซลล์ ซึ่งเรียกว่าน้ำเหลือง มากกว่าครึ่งหนึ่งของน้ำในร่างกาย เป็นน้ำในเซลล์ ส่วนที่เหลือจะพบในเลือดและในอวัยวะ หากไม่มีน้ำจะไม่มีกระบวนการชีวิตเกิดขึ้นได้
         น้ำเหลือง เป็นเสมือนสำเนาของมหาสมุทรในยุคดึกดำบรรพ์ ซึ่งสิ่งมีชีวิตกำเนิดขึ้นเมื่อหลายล้านปีก่อน มหาสมุทรดึกดำบรรพ์นี้ เป็นทะเลเค็มที่มีความเค็ม 0.9% ซึ่งต่ำกว่าทุกวันนี้เล็กน้อย ในเวลานั้นเซลล์แต่ละเซลล์จะรวมตัวกันเป็นกลุ่มเซลล์ที่เริ่มจัดระเบียบตัวเอง และพัฒนาสติปัญญา ซึ่งในที่สุดก็ก่อกำเนิดเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เราพบสภาพแวดล้อมของมหาสมุทรดึกดำบรรพ์นี้อีกครั้งในน้ำเหลืองของเรา ค่าความเค็ม 0.9% เป็นสิ่งที่เรารู้จักกันดี คือ น้ำเกลือที่ให้กันในโรงพยาบาล น้ำเหลืองจะล้อมรอบเซลล์ทั้งหมด และมีส่วนประกอบ คือ (นอกเหนือจากน้ำและเกลือ) แร่ธาตุและโปรตีน มันคือ "สิ่งแวดล้อม" ที่เซลล์ "อาศัย" และเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน หากสภาพแวดล้อมของเซลล์ไม่เหมาะสม เซลล์จะไม่สามารถพัฒนาไปในทางที่ดีได้

มีความคล้ายคลึงกันระหว่างเซลล์อะมีบา (ซ้าย) และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (ขวา)
ภาพโดย Arthur Hauck (ซ้าย) Nissim Benvenisty (ขวา)

         ดังนั้น เราสามารถเปรียบเทียบร่างกายของเรากับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ: เซลล์ของร่างกายเราเป็นสิ่งมีชีวิตในน้ำที่อาศัยอยู่ในทะเลน้ำเหลือง ซึ่งพวกมันกินอาหารด้วยตัวเอง และดูดซับของเสียจากการเผาผลาญของพวกมัน ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำสุขภาพของ "สัตว์น้ำที่อาศัยอยู่" นั้นขึ้นอยู่กับคุณภาพของอาหารและความสะอาดของน้ำ ไม่มีเจ้าของตู้ปลาที่ให้ยาแก่ปลาที่ป่วย แต่เขาจะควบคุมคุณภาพของน้ำ เปลี่ยนน้ำและให้อาหารที่ดีต่อสุขภาพ

                                                              น้ำเหลือง (Lymph)